Gedicht: 85 jaar dialekt
AlgemeenAs de appelkus dan geplukt zen
en de èrpels ût de grond
de hèrfst dan ok wir net begonne
is vur men `t joar wir rond
`t is dan ok al wir Oktober
Vèf en tàggentig word ik dan
nog altijd same al zestig joare
mar we goan ur vur zolang ast kan
vanaf januari is`t wa minder
me men lymfe guggut nie zo goewd
Ik krijg er nou dan ok wel chemo vur
mar `t zit toch wel in oew bloed
zo stond ik van te mèrge vur de spiegel
keek noar m`n lijf en noar m`n kont
dacht jonge jonge wa bende mager
en vruuger was m`n bûkske rond
ben twentig kilo afgevalle
vanaf januari bedoel ik dan
kan gelukkig nou gewoon wir eten
dus `t kumter ok wel wir oan
mar elk joar wur`t toch wa minder
wa minder vlis zit er op `t bot
Ik wil toch gère nog wa langer leve
en ak dan bid vroag ik oan God
loat me toch nog efkus meegoan
want ik wil ook nog zo veul
en ok nog gère ‘n bietje schrijve
al ist dan dik mar floawekul
`t wur’t ok wa minder dur de leeftijd
mar `k ben nog dagelijks in de weer
al guggut dan nie mèr net as vruger
wok alle daag `n bietje meer
hoe `t aflupt dè zulle ze nog nie wete
ik denk nog niemes nou op’t moment
nog ine kere chemo dan ist klaor
mar dan ist ok alwer November
en ik hoop mar op`n beter nej jaor.
Tiny van Bakel, Heesch
26-10-2020
