Nieuws - Column Erina Wammes

Het thuiswerken wordt steeds gewoner. Intussen ben ik hartstikke handig met programma’s als Zoom, Teams en Skype, waar ik vroeger toch echt mijn neus... Lees verder

De tijden zijn veranderd. Een gezellig blokje om is al gauw een overlevingstocht in het ontwijken van mensen die je vroeger nog gezellig op de koffie... Lees verder

Het zeurde al een poos. Als ik een ijsje at, smaakte het prima. Tot de koude zoetigheid in aanraking kwam met mijn kies linksachter. Dan proefde ik op... Lees verder

Mijn kantoor bevindt zich aan de keukentafel. Elke ochtend pak ik mijn laptop. Om verder niemand te storen, zet ik daarbij een koptelefoon op mijn hoo... Lees verder

Natuurlijk zaten de pootjes al langere tijd los. Ze wiebelden zodra je er aan kwam. Maar als de boel dan eenmaal stevig stond, merkte je niet meer dat... Lees verder

Mijn krant was er niet. Terwijl ik nog sliep, had de krantenjongen, of het krantenmeisje, mijn brievenbus overgeslagen. Voorbij gefietst. Vergeten. He... Lees verder

Mijn oma is 93. Dat is best oud. Ze woont in een gewone straat met gewone buren. Soms spreken ze elkaar. Dan vragen ze hoe het ermee gaat. Mijn oma ze... Lees verder

“Is het bij jullie ook zo grauw en grijs? Zo’n dag dat je eigenlijk aan je winterslaap zou willen beginnen?” Mijn vroegere schoolvriendin verhuisde oo... Lees verder

We zitten weer binnen. Voor minstens drie weken opgesloten in onze kamers. Als we gezellig een kopje thee willen drinken, zetten we een schermpje op t... Lees verder

Het was nog licht genoeg om een rondje te fietsen. Er was aangekondigd dat het herfst ging worden, diezelfde middag om 15.31 uur. Ik vind dat een beet... Lees verder

Ik ben een fietser. Al op mijn twaalfde fietste ik 15 kilometer naar school. En weer naar huis. We klaagden soms over regen en wind, maar niemand kwam... Lees verder

De vakantie is voorbij. En alsof het heel gewoon was, stapte ik maandagmorgen op mijn fiets richting kantoor. Dat had ik in geen maanden meer gedaan.... Lees verder

Mijn kat heet Tom. Het is een echte lieverd. Zodra ik uit mijn werk kom, brengt hij me kopjes en gaat snorren. Dat doet hij tot hij eten krijgt, waard... Lees verder

Ik had een heel sympathieke collega. Zo’n collega die iedereen wel wil hebben. Hij was vriendelijk, wist alle foefjes op technisch gebied en was altij... Lees verder

Het was nog lente, een mooie, koele lente, toen ik met een spade en een blikje energiedrank een prachtig gat groef in mijn voortuin. Er moest een wate... Lees verder

De kapper is ook deze zomer geopend. Eerlijk gezegd is mijn haar een beetje verslonsd de afgelopen maanden. Na de corona-sluitingen kon ik niet wachte... Lees verder

Het gekke aan verhuizen is dat je plotsklaps een andere wereld binnenstapt. Door achter een vrachtwagen aan te rijden waar je hele leven in is gestopt... Lees verder

Verhuizen. Soms moet het, soms is het leuk. Mijn vriendin ging verhuizen en zocht inpakkers. Daar zeg ik geen nee tegen. Inpakken is een vorm van scha... Lees verder

Mijn kamer was toe aan iets anders. Daar was ik drie jaar geleden al van overtuigd, maar telkens was er wel iets waardoor het vakantiegeld op was, vóó... Lees verder

Eigenlijk ben ik een voorzichtig mens. Ik was altijd mijn handen. Houd afstand en fiets meer rondjes dan ik ooit eerder deed. Om buiten te zijn, mijn... Lees verder

Mijn moeder was in het voorjaar altijd erg geïnteresseerd in temperatuur en zonneschijn. Dat begon eind april, en duurde tot 24 juni. Als het even moo... Lees verder