Nieuws - Column Erina Wammes

Het was intussen donker. De takken aan de bomen, halfkaal door de ingezette herfst, drupten stilletjes hun overtollige water op de glinsterende trotto... Lees verder

Mijn oma was een stadse. Ze groeide op als dochter van de visboer en wist in de stad van bijna iedereen of hij van vis hield. En natuurlijk kende iede... Lees verder

Zondag is het weer zover. De klok verschuift en mijn bioritme raakt weer volledig van slag. Nou vindt mijn ingebouwde klok het begin van de wintertijd... Lees verder

Het was wel een beetje mooi weer. Maar hoogzomer al lang niet meer. Een ideale gelegenheid om met de bloemkoolbladeren, gewassen aardappelschillen, bu... Lees verder

Soms moet je plannen aanpassen. School had studiedag, maar voor een dagje Efteling was de waterdichte jas niet regenbestendig genoeg. Het geplande dag... Lees verder

Ik heb een heel klein varkentje naast mijn voordeur. Het is van zilver. Tenminste, het glimt alsof het van zilver is, maar stiekem denk ik dat het een... Lees verder

Hij wilde een vogel maken. Een echte vogel, met een prachtige staart en een mooie, rode snavel. Hij droomde ervan en wist precies hoe het zou worden.... Lees verder

Mijn opa was een lieve man. Opa had een prachtige snor, die hij opkrulde. Eigenlijk was hij hartstikke kaal, maar die snor, dat was zijn paradepaardje... Lees verder

Ze wisten het zeker: het zou de laatste zomerdag van het jaar worden. Volgens de weermannen wordt het herfst op 1 september. En als het al niet om de... Lees verder

Ik ben trots op mijn naam. Ik kreeg hem van mijn ouders. Zij waren van de ouderwetse, groene stempel. Dat betekent dat ik ben opgegroeid in een grote... Lees verder

Wennen aan een je oude gewoonten gaat best snel. Mijn oude gewoonte is om naar mijn werk te fietsen en in de lift te stappen naar de vijfde verdieping... Lees verder

Het begint bij mij altijd als het de lente wordt. Als de zon tevoorschijn komt, komt het ultieme zomer-woord mee: bikini-lijn. Dan heb je nog een maan... Lees verder

Het was heerlijk weer. Niet te koud, niet te warm. Een beetje zon, maar niet te veel. Windstil op een prachtig terras. We hadden wat te vieren, en ik... Lees verder

“Ik wil een ijsje”, stampvoette het jochie, terwijl zijn koperkleurige krullen om zijn sproeterige hoofd dansten. Het knulletje was witheet. Hij wilde... Lees verder

Natuurlijk keek ik naar het voetbal. Natuurlijk was ik immens trots. Natuurlijk had ik een discussie met mijn man en zijn vrienden over vrouwenvoetbal... Lees verder

Indertijd groeide ik op als buurmeisje van de plaatselijke bakker. De bakker bakte niet alleen zoete broodjes. Broden van 800 gram in grijs, wit, geel... Lees verder

“In Afrika. Dáár is het warm”, zei mijn moeder vroeger als ik klaagde over de temperaturen buiten. Maar toen was Afrika nog ver weg, en het klimaat no... Lees verder

Het is alweer even geleden. Verdwaald op het Brabantse platteland, kwam ik in hartje Heesch terecht. Mijn verwondering begon bij een grote fontein op... Lees verder

Ik moet meer bewegen. Meer naar de sportschool waar ik een hartgrondige hekel aan heb. Meer rondjes rennen waar ik eindeloos moe van word. Of meer tra... Lees verder

Drie identieke groepen. In beige met groen en wat zwart. Met z’n allen voor of rond prachtig rode brandweerauto’s. Ze hadden nieuwe pakken gekregen. E... Lees verder

Hij heette Sjefke. Hij was cadeau gedaan toen hij nog klein en schattig was. Sjefke was een lieverd, en hij was overal blij mee. Alles wat je over had... Lees verder