Nieuws - Column Erina Wammes

Het is elf jaar geleden. Plus vier maanden. En nog twaalf dagen. Een zacht pootje vleide zich op mijn onderarm. Het vroeg om aandacht door voorzichtig... Lees verder

We wonen met z’n allen op een klein stukje land. Vooral bij het nieuwe jaar komen er steevast cijfers dat we weer met meer zijn geworden. De steden pr... Lees verder

Er zijn van die dagen dat je echt te vroeg wakker bent. Ik draai me dan nog eens om, maar slapen lukt niet meer. Om te kunnen besluiten of ik mijn bed... Lees verder

Ik werk in de stad. Of eigenlijk aan de rand van de stad. Op de hoek van de straat ligt een stukje groen. Het is over en vergeten. Vroeger stond er ee... Lees verder

Het is dit jaar alweer voor de derde keer. Twee jaar geleden hoefde je er nog niet zoveel mee. Maar vorig jaar verscheen de directeur opeens in zo’n o... Lees verder

Ze vliegen om mijn oren. Het ene nog beter dan het andere. En allemaal willen ze mijn aandacht. Vragen of ik met ze meedoe. Roepen dat dit de tijd van... Lees verder

Ze waren er weer: dichtgevroren ruiten van de auto, waar je niet veilig mee op weg kunt. Natuurlijk had ik me niet goed voorbereid. Daardoor moest ik... Lees verder

Ik werd er wakker van. De kou kwam zonder aankondiging door de kieren en gaten mijn slaapkamer binnen. Als ik mijn dekbed tot aan mijn kin optrok, tin... Lees verder

Ik heb een fantastische neef. Hij is de zoon van mijn zus en altijd vrolijk. Toen ik ging verhuizen, versjouwde hij mijn bank. Met een verfkwast maakt... Lees verder

Het was intussen donker. De takken aan de bomen, halfkaal door de ingezette herfst, drupten stilletjes hun overtollige water op de glinsterende trotto... Lees verder

Mijn oma was een stadse. Ze groeide op als dochter van de visboer en wist in de stad van bijna iedereen of hij van vis hield. En natuurlijk kende iede... Lees verder

Zondag is het weer zover. De klok verschuift en mijn bioritme raakt weer volledig van slag. Nou vindt mijn ingebouwde klok het begin van de wintertijd... Lees verder

Het was wel een beetje mooi weer. Maar hoogzomer al lang niet meer. Een ideale gelegenheid om met de bloemkoolbladeren, gewassen aardappelschillen, bu... Lees verder

Soms moet je plannen aanpassen. School had studiedag, maar voor een dagje Efteling was de waterdichte jas niet regenbestendig genoeg. Het geplande dag... Lees verder

Ik heb een heel klein varkentje naast mijn voordeur. Het is van zilver. Tenminste, het glimt alsof het van zilver is, maar stiekem denk ik dat het een... Lees verder

Hij wilde een vogel maken. Een echte vogel, met een prachtige staart en een mooie, rode snavel. Hij droomde ervan en wist precies hoe het zou worden.... Lees verder

Mijn opa was een lieve man. Opa had een prachtige snor, die hij opkrulde. Eigenlijk was hij hartstikke kaal, maar die snor, dat was zijn paradepaardje... Lees verder

Ze wisten het zeker: het zou de laatste zomerdag van het jaar worden. Volgens de weermannen wordt het herfst op 1 september. En als het al niet om de... Lees verder

Ik ben trots op mijn naam. Ik kreeg hem van mijn ouders. Zij waren van de ouderwetse, groene stempel. Dat betekent dat ik ben opgegroeid in een grote... Lees verder

Wennen aan een je oude gewoonten gaat best snel. Mijn oude gewoonte is om naar mijn werk te fietsen en in de lift te stappen naar de vijfde verdieping... Lees verder

Het begint bij mij altijd als het de lente wordt. Als de zon tevoorschijn komt, komt het ultieme zomer-woord mee: bikini-lijn. Dan heb je nog een maan... Lees verder