Machteloosheid van troosten

Voorbij, voorbij, o en voorgoed voorbij, schreef J.C. Bloem. Een dichtregel die op veel verschillende manieren te interpreteren is, maar in deze tijd misschien wel het meest verwijst naar het verlangen naar een leven zonder corona. De coronacrisis is schrijnend en pijnlijk, en tegelijkertijd ontstaan er ook mooie initiatieven. Mensen hebben aandacht voor elkaar en proberen, op gepaste afstand, iets voor elkaar te betekenen. De kunst van helpen, maar ook de machteloosheid van troosten.

Wat is het helpen dat ook werkelijk helpt? “Als ik iets kan doen, laat het maar weten”, wordt vaak gezegd. Dat zegt misschien wel meer over degene die hulp aanbiedt dan over degene die hulp of aandacht nodig heeft. Soms is helpen vooral doen, praktische hulp bieden. Een boodschap doen, wat extra eten koken, een pannetje soep voor de deur. Zoals het vroeger als vanzelfsprekend werd gedaan. Maar ook een kaartje, een woord van betekenis; het helpt. Het project ‘Aandacht voor elkaar’ biedt die kans. Woorden om te bemoedigen. Iedereen in Bernheze heeft een kaart gehad. Schrijf die kaart, heb aandacht voor elkaar. Aandacht is een moment. ‘Gistren is even ver als deze dingen; in het verleden is de tijd niet meer’. Dat wist Bloem al.

Jeanine van der Giessen, Commissielid Maatschappelijke Zaken
D66 Bernheze.